Włamanie , poród + podziękowania dla Was czyli koniec I serii :)

Minęło 3,5 miesiąca do terminu porodu zostały 2 tygodnie , Adam pracował normalnie . Wstałam rano około 10:00 czułam się bardzo dobrze , zeszłam na dół , zjadłam sałatkę owocową na którą miałam ochotę , potem dwa gofry i dopiero około 12:30 ubrałam się. I chwilę potem zadzwonił do mnie Adam , odkąd weszłam w 9 miesiąc ciąży robił to codziennie 
Hej kochanie jak tam ? - spytałam 
Hej , my czujemy się bardzo dobrze - odpowiedziałam 
To się cieszę - rzekł Stasiak 
A jak u ciebie ? - spytałam 
U nas nudno , masz pozdrowienia od Pauliny - odparł 
Oo dziękuje , też ją pozdrów - powiedziałam 
Dobrze - rzekł 
Adam musiał się rozłączyć bo jechał z Pauliną w teren , ja zabrałam się za lekkie porządki, około 14:00 zaczął ktoś pukać do moich drzwi , nie spoglądając przez wizjer otworzyłam , ten ktoś wszedł do naszego domu na siłę , odepchnął mnie tak że uderzyłam głową o ścianę i upadłam ... Obudziłam się nie wiem po jakim czasie , zobaczyłam że odeszły mi wody z głowy lała mi się krew , miałam okropne skurcze , zobaczyłam że w domu wszystko jest poprzewalane domyśliłam się że ten mężczyzna zwyczajnie chciał się włamać . Ostatkiem sił wyciągnęłam z kieszeni telefon i zadzwoniłam do Adama 
Adam kochanie - mówiłam słabo 
Marysia , co się stało ? - spytał Adam 
Ktoś się włamał , pchnął mnie , rodzę - odpowiedziałam 
Już jadę spokojnie - powiedział Stasiak 
Czekanie na Adama wydawało się wiecznością , czułam że opadam z sił , ale skurcze pomagały mi nie zemdleć ... Adam w końcu się pojawił , gdy tylko wszedł do mieszkania natychmiast był przy mnie 
Marysia wszystko dobrze ? - spytał 
Boli mnie głowa - odpowiedziałam 
Chodź jedziemy do szpitala - powiedział 
Adam zabrał moją torbę i wyszliśmy z mieszkania w tym czasie przyjechali do nas chłopaki sprawdzić mieszkanie , Adam pędził jak szybko się dało ... Po 12 minutach byliśmy w szpitalu , zabrali mnie na salę porodową , Adam w między czasie pojawił moich rodziców którzy też pojawili się w szpitalu ... Po 5 godzinach na świat przyszedł nasz synek Krzysiu, był śliczny . Gdy tylko przewieźli mnie na salę Adam i moi rodzice nas odwiedzili , wszyscy byli zachwyceni małym. Ze szpitala wyszłam po 3 dniach , a ślub z Adamem wzięliśmy dokładnie w pierwsze urodziny Krzysia , byliśmy bardzo szczęśliwi. 




Chciałabym Wam podziękować za pierwszą serię opowiadań na moim blogu , cieszę się że tak miło przyjęliście moje opowiadania , że tak licznie je czytacie oraz komentujecie. Dziękuje że mnie wspieracie w tym co robię . Chciałabym Wam powiedzieć że pojawi się na moim blogu II seria opowiadań , a kiedy to będę informować Was na stronie na Facebooku :-)